Κωνσταντίνος Παπαντωνόπουλος, Φυσικοθεραπευτής

Προσωπικά, για εμένα, το σεμινάριο ήταν μία «ήπια και συνοδευόμενη κατάδυση σε έναν άγνωστο κόσμο», τον κόσμο της τέχνης. Η φράση αυτή, η παρότρυνση: «Παρατήρησε… δες ό,τι θες, άφησε την προσοχή σου να πάει εκεί που έλκεται. Δε χρειάζεται να κρίνεις αυτό που βλέπεις, αφουγκράσου το», ήταν εξαιρετικά απελευθερωτική. Πάντα έβλεπα κινηματογράφο ή διάβαζα κείμενα. Μα έμενα με μια απορία για το αν αυτά που είχα δει ή παρατηρήσει ήταν τα «σωστά». Όσο για τους πίνακες μεγάλων καλλιτεχνών, σχεδόν δίσταζα να τους παρατηρήσω, ακόμα και να σταθώ εμπρός τους. Μετά, η διαδικασία του αναστοχασμού και της Δεύτερης Ματιάς στο έργο, λειτούργησε σαν μοχλός ανάπτυξης της σκέψης. Σαν να ξυπνούσε ο νους για να σκεφτεί επάνω σε όλα όσα είχε δει, παρατηρήσει, αφουγκραστεί. Με ένα μεγάλο Ευχαριστώ στους διοργανωτές και την ομάδα ως σύνολο, θα είμαι στη διάθεσή σας για επόμενες δράσεις.